Skuteczność uprzemysłowionego zabijania Akcji Reinhard w najbardziej śmiercionośnej fazie Holokaustu spowodowała powstanie zbyt wielu trupów, dlatego krematoria wyprodukowana zgodnie ze specyfikacją SS została użyta we wszystkich z nich do całodobowego, dziennego i nocnego obchodzenia się ze składowiskami odpadów. Raport Vrba-Wetzler zawiera następujący opis.
Spopielenie zwłok u początków państwa
Obecnie w BIRKENAU funkcjonują cztery krematoria, dwie duże, I i II oraz dwie mniejsze, III i IV. Typy I i II składają się z 3 części, tj: A) pomieszczenie pieca; B) duże hale; oraz C) komora gazowa. Z komory pieca wznosi się ogromny komin, wokół którego zgrupowano dziewięć pieców, z których każdy ma cztery otwory. Każdy otwór może pomieścić jednocześnie trzy zwykłe trupy, a po półtorej godzinie ciała są całkowicie spalane. Więcej na temat spopielenia zwłok na: Krematorium – coraz częściej decydujemy się na spopielenie zwłok.
Odpowiada to wydajności około 2000 ciał dziennie… Krematoria III i IV działają na niemal tej samej zasadzie, ale ich pojemność jest tylko o połowę mniejsza. W ten sposób całkowita wydajność czterech zakładów kremacji i gazowania w BIRKENAU wynosi ok. 6.000 ton dziennie.
Piece Holokaustu były dostarczane przez wielu producentów, z których najbardziej znanymi i popularnymi były Topf i Sons oraz berlińska firma Kori, której piece były wydłużone, aby pomieścić dwa korpusy, wsuwane do środka od tyłu. Popioły zostały wyciągnięte z przodu. Wyjątkowość pieców polegała również na tym, że były one typu „autonomicznego”, co oznaczało, że nie było widocznych przewodów odprowadzających spaliny.
Piece te, oparte na konstrukcji powszechnie stosowanej w spalarniach szpitalnych, zamiast tego odprowadzały gazy przez szereg kanałów wbudowanych w podłogę, za pomocą wentylatora przeciągowego umieszczonego na końcu konstrukcji. Po wyjściu na zewnątrz, gazy wznosiły się przez wolnostojący komin, co jest najbardziej widoczne ze względu na fakt, że nie był on bezpośrednio przymocowany do konstrukcji samego budynku, ani nie miał do niego doprowadzonego widocznego przewodu.
Spopielenie zwłok czasy nowożytne
Kremowanie ma miejsce w krematorze umieszczonym w krematorium i składającym się z jednego lub więcej pieców. Krem jest piecem przemysłowym, który jest w stanie wytworzyć temperatury 870-980 °C (1600-1 800 °F), aby zapewnić rozpad zwłok. Krematorium może być częścią kaplicy lub domu pogrzebowego albo niezależnym obiektem lub nabożeństwem oferowanym przez cmentarz.
Nowoczesne paliwa krematorowe obejmują ropę naftową, gaz ziemny, propan oraz, w niektórych obszarach, takich jak Hongkong, gaz węglowy. Węgiel i koks były jednak wykorzystywane do początku lat sześćdziesiątych.
Nowoczesne krematory automatycznie monitorują swoje wnętrze, aby stwierdzić, kiedy proces kremacji został zakończony. Czas potrzebny na kremację różni się w zależności od ciała, a w nowoczesnych piecach proces ten może trwać nawet godzinę na 50 kg masy ciała.
Krem nie jest przeznaczony do kremacji więcej niż jednego ciała ludzkiego na raz; kremacja wielu ciał jest generalnie nielegalna w Stanach Zjednoczonych i wielu innych krajach, choć można uczynić wyjątek (na przykład) dla wciąż urodzonych bliźniąt lub niemowlęcia i matki, które zmarły podczas porodu. Komora, w której umieszczane jest ciało, nazywana jest retortą i wyłożona jest cegłami ogniotrwałymi odpornymi na wysoką temperaturę.